خوانش احساس کودک از روی نقاشی
به گزارش «مبلغ» به نقل از روزنامه جام جم – صحبت کردن در مورد احساساتی مانند اندوه، عصبانیت، شرم و… برای کودکان سخت و دشوار است. ما اغلب برای درک فرزندان خود کاملا به ارتباط کلامی وابسته هستیم در حالی‌که مطالعه سایر اشکال ارتباطی برای والدین از اهمیت بیشتری برخوردار است زیرا کودکان اغلب از احساسات خود آگاه نیستند.
علاوه بر این، کودکان خردسال ممکن است هنوز به اندازه کافی مهارت حرف زدن نداشته باشند. مطالعه نقاشی کودکان می‌تواند روش مناسبی برای درک ذهنیت آنها باشد.
نقاشی فعالیتی است که حالات روحی و روانی فرد را برون‌ریزی می‌کند. کودک به کمک نقاشی آنچه را که در ضمیر ناخودآگاهش باعث ناراحتی و اضطرابش شده، به تصویر می‌کشد. لذا نقاشی کودک یکی از گزینه‌هایی است که برای تشخیص و ارزیابی مشکلات او توسط مربیان و مشاوران به‌کار می‌رود.
کودکان ابزار نقاشی را به‌طور تصادفی انتخاب نمی‌کنند و بیشتر نقاشی‌ها و نحوه رنگ‌آمیزی آنها گویای عواطف، اندیشه‌ها و خلق و خوی کودک است. چگونگی ضخامت خطوط، مقدار و توزیع جزئیات، پاک‌شدنی‌ها، زمینه، سایه‌ها، نحوه قرار گرفتن نقاشی روی کاغذ، تقدم و تاخر در کشیدن هر طرح و… از نکات حائز‌اهمیت نقاشی است. جهان کودک، خانواده اوست؛ مدت زمانی که برای ترسیم هر یک از اشخاص اختصاص می‌دهد و وقتی که برای کشیدن جزئیات مربوط به آن شخص به‌کار می‌برد یا گاهی تمایل وسواس‌آمیزی که در بازگشتن به قسمت معینی از نقاشی مشاهده می‌کنید نکات مهم و قابل‌توجهی هستند.
به نظر کلوگ، کودکان ضمن نقاشی، لذت حرکتی و بصری را با هم تجربه می‌کنند و این امر وسیله‌ای است برای بروز خلاقیت کودک. تشویق کودک به کشیدن نقاشی یکی از راهکار‌های موثر برای تخلیه هیجانی کودک است. کودکانی که نقاشی می‌کنند بچه‌های خوشحال‌تری هستند. آنها ترس، آرزو، درد و همچنین اطلاعاتی در مورد رابطه جهان و دیگر افراد را از طریق نقاشی بیان می‌کنند. مهم است که به‌طور کلی به نقاشی کودک‌مان توجه کنیم. از فرزندتان سؤال کنید که چه چیزی ترسیم کرده است. پشت هر شکلی معنی خاصی وجود دارد.