ضریب تاثیرگذاری پدر بر فرزندان بیش از دیگر افراد خانواده است

به گزارش «مبلغ»، فریدون فریدونی در گفت و گو با خبرنگار حوزه زنان و خانواده ایرنا ضمن تاکید بر اینکه پدر در خانواده یک الگو است، خاطرنشان کرد: خانواده، مدرسه، جامعه و رسانه از جمله عوامل تاثیرگذار بر روی ذهنیات و خروجی افراد است که هر کدام ضریب مشخصی از تاثیر را بر روی روح و روان بر جای می گذارند.

وی با بیان اینکه ضریب تاثیر خانواده بر روان و یادگیری ارزش ها و ضدارزش ها بیش از سایر موارد است، تصریح کرد: رفتار زاییده عوامل زیستی، روانشناختی و اجتماعی است که در مورد عوامل زیستی چندان نمی توان دخالت کرد زیرا ژنتیکی است اما بر عوامل روانشناختی و اجتماعی می توان تاثیر گذار بود زیرا نوزاد با لوح سفید ذهنی متولد می شود و رفتارهایی که در آینده از خود نشان می دهد به صورت اکتسابی از دیگران آموخته است.

در دوران نوجوانی، الگو پذیری از پدر دوچندان می شود

این روانشناس تاکید کرد: در محیط خانواده همه اعضا از روح و روان والدین و افراد مختلف تاثیر می گیرند که یکی از این افراد، پدر است و فرزندان نخستین چیزهایی که یاد می گیرند از پدر است؛ در حقیقت ضریب تاثیرگذاری پدر بر فرزندان بیش از افراد دیگر است.

فریدونی درباره سن الگوگیری فرزندان از والدین توضیح داد: سلامت روح و روان و جسم مادر تا سن کودکی بر فرزندان بسیار تاثیرگذار است اما از زمان هفت سالگی به بعد، سلامت روح و روان و جسم پدر تاثیرگذارتر است و در دوران نوجوانی، الگو پذیری از پدر دوچندان می شود؛ موضوعی که به جنسیت فرزند بستگی ندارد.

انتقال شاخص های مثبت از شخصیت سالم شدنی است

فریدونی در بخشی دیگر از این گفت و گو، در پاسخ به این پرسش که چه راهکاری وجود دارد تا اثرپذیری پدر در تربیت فرزندان بیشتر شود، توضیح داد: در تربیت فرزندان سیستم های مدرسه، خانواده، جامعه، رسانه و سایر موارد نقش دارند و فرزند بسته به اعتمادی که به این موارد دارد سوق و توجه به آن پیدا می کند.

وی یادآور شد: حال اگر پدری از نظر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در مضیقه باشد در رفتار، اخلاق و روش او هم تاثیر می گذارد و این عوامل منفی باعث می شود که نتواند عوامل مثبت را به فرزندان اشاعه دهد.

این استاد دانشگاه با بیان ضرب المثل از کوزه همان تراود که در او است، خاطرنشان کرد: بر اساس تعریف علمی شخصیت و شاخص های آن، می توان گفت یک فرد دارای شخصیتی خودشیفته، خودبزرگ بین، خود کوچک بین، نمایشی، پارانویید و سایر موارد روانشناختی است و از شخصیت سالم برخوردار است یا خیر.

فریدونی متذکر شد: پدری که خودبزرگ بین است هیچ چیزی را قبول ندارد یا اگر خودکوچک بین است همه را قبول دارد به غیر از خود. فرزندی که با این افراد بزرگ می شود هم دارای همین شخصیت می شود و حرف زدن و حرکاتش تاثیر و الگو پذیر از این افراد است.

این روانشناس یادآور شد: پدر دارای شخصیت سالم از تهدید فرصت می سازد، اضطراب و افسردگی را دور می کند و دارای آرامش است و خشم بی منطق ندارد و توان مدیریت خشم را دارد. در حقیقت همانند ویروس کرونا که باید واکسن زد، وقتی به فرزند واکسن تربیت تزریق شود تقویت می شود و وقتی وارد جامعه می شود توانایی بالاتری از سایر افراد دارد.