چرا کودکان باید بازی کنند؟

به گزارش «مبلغ» به نقل از فارس، صابر عبدالملکی، متخصص و مدرس حوزه بازی در شبکه جام جم،گفت: ما در ایران بازی را خیلی ساده در نظر می‌گیریم در حالی که خیلی پیچیده است و در دنیا درباره آن خیلی با احتیاط صحبت می‌شود زیرا موضوعی است که نیاز به کاوش و بررسی های عمیق و دیدن از زوایای مختلف دارد.

عبدالملکی تصریح کرد: بچه‌ها می‌گویند بازی زمانی اتفاق می‌افتد که بزرگترها کنار آنها نباشند، روی زمین باشد و دوستانشان کنار آنها باشند. بازی یک پدیده جهانی بوده و ماهیت فرهنگی دارد. به قدمت تمام بشریت در همه جوامع وجود داشته و هر جا انسان زندگی کرده است بازی وجود داشته است اما تفاوت در نوع بازی و مقدار زمان بازی و در جنس ابزارهای بازی است.

وی درباره شغل خود و مطالعاتش در زمینه بازی کودکان، افزود: احساس خوشبختی می‌کنم چون کاری را انجام می‌دهم که لذت می‌برم و بازی به کل زندگی من تبدیل شده و دنیای بسیار شیرینی است.

متخصص حوزه بازی‌های کودکان ادامه داد: یکی از دیدگاه‌هایی که ما به واسطه آن داریم بازی را خراب می‌کنیم این است که انتظار کوتاه مدت از آن داریم، در صورتی که بازیها سلامت کودکان را تضمین می‌کند.

وی ابراز داشت:‌ کودکانی بازی می‌کنند که سلامت روحی و جسمی خوبی دارند و در مقابل وقتی امنیت ذهنی، جسمی و روحی برای کودکان فراهم نباشد آنها بازی‌هایشان کمرنگ می‌شود. در درون بازی‌های کودکان مفاهیم آموزنده بسیاری نهفته است.

عبدالملکی عنوان کرد: بیشتر والدین بازی را عملی بی فایده در نظر می‌گیرند؛ در صورتی که کودکان در جریان بازی بر اساس تعامل‌هایی که دارند نقش‌هایی را برای دیگران در نظر می‌گیرند و دیگران را می‌پذیرند و از همین راه است که یاد می‌گیرند در دنیای واقعی چطور دیگران را بپذیرند.

وی خاطرنشان کرد: در بازی هر چیزی که احساس می‌کنیم را اجرا می‌کنیم و ابایی از کسی یا چیزی نداریم. وقتی بازی انجام می‌شود مایه نشاط است و دوپامین در مغز ما ترشح و باعث حال خوب می‌شود. تا آن جایی که می‌توانیم به بچه‌ها اجازه بدهیم بازی را دستکاری کنند؛ این طور به کودک بهتر خوش می‌گذرد.

این مختصص و مدرس حوزه بازی اظهار داشت: هر رده سنی نوع بازی خاص خود را می‌طلبد؛ نوع بازی مطلوب برای بچه‌های زیر ۷ سال بازی هدایت شده و بازی آزاد است و برای بالای ۹ سال به سمت بازی‌های هدایت شده و ساختارمند می‌رویم.

عبدالملکی افزود: ‌باید برای بچه‌ها محیط غنی فراهم کنیم و کاری به کار بچه نداشته باشیم تا خودش خلق کند و خراب کند و بسازد و از این طریق بیاموزد که چطور خلاق باشد.