مشارکت سیاسی در نظام اسلامی چگونه است؟
مبلغ/ از اتهاماتی که همیشه به نظام دینی آن‌هم نظام اسلامی از سوی معاندین و مغرضین وارد می‌شود، این است که رأی و نظر مردم در این مدل حکومت‌ها هیچ جایگاه و ارزشی ندارد و حکام چنین نظام‌هایی با رویکرد دیکتاتوری اهداف خود را پیش می‌برند.
به گزارش «مبلغ» به نقل از فارس، از اتهاماتی که همیشه به نظام دینی آن‌هم نظام اسلامی از سوی معاندین و مغرضین وارد می‌شود، این است که رأی و نظر مردم در این مدل حکومت‌ها هیچ جایگاه و ارزشی ندارد و حکام چنین نظام‌هایی با رویکرد دیکتاتوری اهداف خود را پیش می‌برند. حکیم انقلاب، حضرت آقاسیدعلی خامنه‌ای در گفتار زیر که از کتاب «حکومت و ولایت» انتخاب شده، به این شبهه پاسخ می‌گوید.
هدف مشارکت سیاسی در نظام اسلامی
آزادی سیاسی به طور خلاصه یعنی اینکه افراد جامعه اسلامی در تکمیل و همچنین در هدایت نظام سیاسی جامعه دارای نقش و اثر باشند. اینطور نباشد که یک قشری یا یک جمعی یا وابستگان به یک نژادی در جامعه حق و توانایی تصرف در امور اداره کشور را داشته باشند و دیگران نه. آزادی سیاسی یعنی اینکه همه مردم با قطع‌نظر از وابستگی‌های قومی و زبانی و نژادی و دینی در یک جامعه بتوانند نظام سیاسی جامعه را به وجود بیاورند و در آن مؤثر باشند و بتوانند آن نظام را به سمت مطلوب خودشان هدایت کنند. طبیعی است که وقتی در جامعه اختلاف رأی و نظری پیدا شد آن عقیده‌ای که طرفداران بیشتری دارد البته در چارچوب اصول و ارزش‌های پذیرفته شده آن نظام، حرفش متّبع خواهد بود و دیگران باید از آن تمکین کنند.
چه نظامی دیکتاتوری است؟ صهیونیسم یا جمهوری اسلامی؟
امروز هنوز هم در دنیا نظام‌هایی هست، کشور‌هایی هست که در آن فقط یک دسته از مردم حق دارند در زمینه مسائل اداره جامعه صاحب نظر باشند، رأی بدهند، انتخاب کنند و دیگر آن باید تسلیم جریانی باشند که آن عده اول به وجود می‌آورند. مثل همین نظام‌های فاشیستی، دنیا نظام‌های نژادپرست، نظام‌های صهیونیستی، نظام‌های ارتجاعی. بسیاری از نظام‌های پادشاهی و بسیاری از نظام‌هایی که به صورت تک حزبی در جامعه اداره می‌شوند، مثل نظام‌های کمونیستی در دنیا.
امیرالمؤمنین و رأی مردم
بحث در باب نظر اسلام در این زمینه است. در اسلام به نظر مردم اعتبار داده شده رهبری مردم در انتخاب حاکم و در کاری که حاکم انجام می‌دهد مورد قبول و پذیرش قرار گرفته، لذا شما می‌بینید که امیرالمؤمنین با اینکه خود را از لحاظ واقع منسوب پیغمبر و صاحب حق واقعی برای زمامداری می‌داند آن وقتی که کار به رأی مردم و انتخاب مردم می‌کشد روی نظر مردم و برای مردم تکه می‌کند یعنی آن را معتبر می‌شمارد. بیعت در نظام اسلامی یک شرط برای حقانیت زمامداری زمامدار است اگر یک زمامدار بود مردم با او بیعت نکردند یعنی آن را قبول نکردند آن زمان‌دار خانه‌نشین خواهد شد.
فعلیت زمامداری و حکومت به بیعت مردم وابسته است. آن وقتی که بعد از قتل عثمان مردم آمدند اطراف خانه امیرالمؤمنین را گرفتند امیرالمؤمنین خطاب به مردم من نفرمود که شما چه کاره‌اید؟ رأی شما تأثیری دارد؟ فرمود: «دعونی والتمسوا غیری» وقتی می‌خواست استنکاف کند از قبول خلافت و زمامداری به مردم گفت من را رها کنید و به سراغ دیگری بروید یعنی اراده شما خواست شما انتخاب شماست که تعیین کننده است پس از من منصرف بشوید به سراغ دیگری بروید.