وهابیت گرفتار خطای فکری خوارج است/ تفاوت عبادت و زیارت چیست؟
مبلغ/ حجت‌الاسلام محمدرضا زارع گفت: مشکل خوارج این بود که نتوانستند بین شرک و اسلام تفاوت بگذارند؛ وهابیت هم گرفتار همین معضل فکری است و به راحتی میلیون‌ها مسلمان شیعه و سنی را که به اولیاء خدا توسل می‌کنند را متهم کرده به قتل می‌رسانند و به تخریب مزار و قبور ائمه حکم می‌دهند.
به گزارش «مبلغ» به نقل از ایکنا، حجت‌الاسلام والمسلمین محمدرضا زارع، عضو هیئت علمی دانشگاه بین‌المللی اهل بیت(ع)، در نشست علمی «تفاوت عبادت و زیارت از منظر اسلام»، که به مناسبت هشتم شوال سالروز تخریب بقیع برگزار شد، گفت: وهابیت به تبعیت از افکار برخی بزرگان مانند ابن تیمیه بین عبادت و زیارت خلط کرده است و چون مرز آن را مشخص نمی‌کنند، نتیجه تفکر آن تکفیر کسانی است که هم‌عقیده و هم‌فکر آنها نیستند. خضوع و خشوع در عبادت در برابر معبود حقیقی و اعتقاد به الوهیت آن معبود باید در کنار هم باشد تا عبادت تحقق پیدا کند، اما اگر یکی باشد و دیگری نباشد، عبادت صدق نمی‌کند، مثلاً خضوع و خشوع در برابر بزرگان دین و ائمه(ع) و توسل و طلب شفاعت از ایشان چون همراه با باور به الوهیت آنها نیست، مصداق عبادت نخواهد بود.
زارع بیان کرد: در میان مذاهب اسلامی تنها فرقه وهابیت است که توحید عبادی را تا جایی گسترش می‌دهد که بسیاری از اعمالی که در نظر عموم مسلمانان جایز و حتی مستحب و پسندیده‌اند حرام و شرک محسوب می‌شوند و اعتقاد آنها مبتنی بر این تعبیر است که «هر کسی غیر خدا را برای جلب منفعت و دفع مفسده قصد کند، او را عبادت کرده است». وهابیت بر مبنای همین عقیده نادرست، توسل، تبرک، زیارت و شفاعت را شرک می‌داند، زیرا تصور می‌کند فردی که به اهل بیت(ع) متوسل شده است یا از آنها طلب شفاعت دارد آنان را عبادت کرده و پسندیده است.
جایگاه الوهیت برای انبیاء و ائمه(ع)
وی با بیان اینکه هیچ مسلمانی معتقد به اولوهیت انبیاء و اولیای الهی نیست، اضافه کرد: مسلمانانی که ابراز ارادت و مودت به اهل بیت(ع) دارند و از آنان شفاعت طلب می‌کنند، آنان را بندگان مقرب الهی می‌دانند و ذکر تشهد در نماز «اَشْهَدُ اَنْ لاَ اِلَهَ إلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِیکَ لَهُ وَاَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَرَسوُلُهُ» مؤید چنین عقیده‌ای است، ولی وهابیون بر اساس توهم، همه جز خود را کافر و مشرک می‌دانند.
زارع اظهار کرد: آیت‌الله سبحانی بارها از آنها خواسته‌اند که جلساتی با این افراد تشکیل شود و ملاک عبادت و توحید و شرک را مشخص کنیم، ولی آنها از پذیرش سر باز زده و رد کرده‌اند. عجیب اینکه وهابیون و شاگردان ابن تیمیه ناخودآگاه در سخنان و نوشته‌های خود به تبرک و بزرگ شمردن آثار اولیای خدا اعتراف کرده‌اند و یکی از آنها در اثرش آورده است که سرانجام بردباری هاجر و فرزند او و سختی دوری به اینجا ختم شد که اثر پای فرزند، مرکز عبادت مردم قرار گرفت و این سنت خدا برای رفعت بخشیدن به یک فرد است.
تضاد افکار وهابیت با قرآن
زارع افزود: وهابیت نماز خواندن به سنگی را که ابراهیم(ع) روی آن ایستاده و مردم را به حج دعوت کرده و الان مقام ابراهیم نام دارد بدون اشکال می‌دانند و نمی‌گویند شرک است، ولی نماز خواندن کنار قبر شریف پیامبر(ص) را بدعت می‌دانند. آیا برای محل دفن نبی اعظم باید ارزشی کمتر از ارزش پیراهن یوسف(ع) یا جای پای اسماعیل(ع) قائل شویم. همچنین قرآن فرموده است: «اذْهَبُوا بِقَمِيصِي هَذَا فَأَلْقُوهُ عَلَى وَجْهِ أَبِي يَأْتِ بَصِيرًا وَأْتُونِي بِأَهْلِكُمْ أَجْمَعِينَ.» چطور پیراهن یوسف چنین خاصیتی دارد، ولی توسل و طلب شفاعت از نبی اعظم چنین خاصیتی را ندارد؛ قرآن در آیه ۶۴ سوره نساء «وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ وَلَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جَاءُوكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَاسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّابًا رَحِيمًا» فرموده است که مردم نزد پیامبر(ص) می‌رفتند تا برای آنها طلب آمرزش و مغفرت کند.
عضو هیئت علمی دانشگاه جهانی اهل بیت(ع) اظهار کرد: برخی می‌گویند پیامبر و اولیای الهی مرده‌اند و اگر در زنده بودن آنها طلب شفاعت جایز بوده است، بعد از مرگ جایز نیست و شرک محسوب می‌شود، ولی این از تناقضهای وهابیت است، زیرا خداوند در مورد اولیای خود فرموده که حیات و مماتشان یکی است و نیز در آیه ۱۵۴ سوره بقره فرموده است: «وَلَا تَقُولُوا لِمَنْ يُقْتَلُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتٌ بَلْ أَحْيَاءٌ وَلَكِنْ لَا تَشْعُرُونَ»؛ اولیای خدا را مرده نپندارید، زیرا برای اولیا مماتی وجود ندارد. بنابراین طلب شفاعت از پیامبر و ائمه(ع) در حیات و ممات یکسان است.
وهابیت گرفتار معضل فکری است
وی با بیان اینکه به این موضوع در احادیث صحاح سته اشاره و نقل شده است که خلیفه اول از پیامبر(ص) طلب مغفرت می‌کرد، تأکید کرد: وهابیت در خصوص عبادت و زیارت دچار همان مشکلی شده‌اند که خوارج به آن مبتلا شده‌اند و این ناشی از عدم فهم درست از این مقولات است. مشکل خوارج این بود که نتوانستند بین شرک و اسلام تفاوت بگذارند و با القای اینکه ما معنای شرک و کفر را می‌فهمیم حکم به شرک مولا علی(ع) داده و ایشان را در محراب به شهادت رساندند و وهابیت هم گرفتار همین معضل فکری است و به راحتی میلیون‌ها مسلمان شیعه و سنی را که به اولیای خدا توسل می‌کنند، متهم می‌کنند، کار آنها را عبودیت تلقی می‌کنند و به تخریب مزار و قبور آنها حکم می‌دهند. در اسلام بین عبادت و زیارت تفاوت ماهوی دارد، زیرا عبادت مخصوص خداست، ولی زیارت اولیای الهی و زیارت پدر و مادر در حیات و زیارت قبور آنها در ممات از موارد تأکیدشده در دین مبین است.