بهره برداری اسرائیل از اقلیم کردستان علیه ایران

به گزارش «مبلغ» به نقل از دیپلماسی ایرانی، هیچ کس نباید از افشاگری اخیر که اسراییل پایگاهی مخفی در اربیل مرکز کردستان عراق داشته، شگفت زده شود. این اطلاعات اوایل هفته گذشته و پس از حمله موشک های بالستیک ایران به این پایگاه افشاء شد. ادعا شده که این حمله موشکی، به تلافی حمله ماه گذشته پهپادهای اسراییلی به پایگاه پهپادهای ایران در کرمانشاه صورت گرفته است.

هرچند خبر وجود پایگاه اسراییلی در اربیل، ممکن است برخی ناظران را شگفت زده کرده باشد، اما چنین واقعیتی حاصل یک رابطه دیرپا میان اسراییل و کردهاست. پس از تاسیس دولت اسراییل در سال ۱۹۴۸، کردهای بسیاری مهاجرت به این کشور را آغاز کردند و هم اکنون جمعیت آنان در اسراییل به سیصدهزار نفر می رسد.

در میانه دهه ۱۹۶۰، اسراییل ژنرال تزوری ساگی را به ایران فرستاد تا کارزاری را علیه عراق سامان دهد چرا که نیروهای عراقی در طول جنگ ۱۹۴۸، ضربات مرگباری بر نیروهای اسراییلی وارد کرده بودند. ماموریت ژنرال ساگی، همچنین دربردارنده تقویت جنگ برای یک کردستان مستقل در عراق بود و وی به ایجاد و آموزش یک ارتش کردی کمک کرد. در گذر مبارزه کردها برای استقلال در عراق، اسراییل مقادیر چشمگیری سلاح در اختیار آنان گذاشت. ساگی یک بار گفت که وی چنان پیوند نزدیکی با کردها برقرار کرده بود که به عنوان یک “میهن پرست کرد” شناخته می شد.

پس از انقلاب ۱۹۷۹ در ایران، کردها اهمیتی راهبردی برای اسراییل یافتند چرا که به عنوان یک وزنه متقابل در برابر حکومت ایران عمل می کنند که می تواند آن را بی ثبات کند. همین مسئله، به دشمنی رهبران ایران با کردها دامن زد چرا که نگران آن هستند که اینان به اسراییل یک جای پای عمیق محلی بدهند.

موساد، شبکه ای از جاسوسان را در منطقه کردستان عراق و نیز جمهوری آذربایجان و دیگر نقاط مرزی ایران ایجاد کرده است. در سال ۲۰۰۵، روزنامه یدیعوت احرنوت گزارش داد که کماندوهای پیشین اسراییلی نیروهای کردی را با تکنیک های “ضدتروریستی” آموزش می دهند.

سِیمور هرش در سال ۲۰۰۴ گزارشی را درباره چنین عملیاتی در مجله نیویورکر منتشر کرد. وی نوشت: “عوامل اطلاعاتی و نظامی اسراییل، اکنون به صورت پنهانی سرگرم کار در کردستان هستند. آنان واحدهای کماندویی کرد را آموزش می دهند و چیزی که برای اسراییل اهمیت بیشتری دارد اینکه در داخل مناطق کردی ایران و سوریه، عملیات پنهانی انجام می دهند.” به گفته مقام های سی آی ای در همین گزارش “جامعه اطلاعاتی آمریکا، آگاهی گسترده ای از حضور اسراییل در کردستان دارند.”

در همین حال، ادعا می شود که ماموریت های اطلاعاتی و حمله علیه اهداف ایرانی هم از پایگاه های اسراییلی در کردستان از جمله همین پایگاه اربیل، طراحی و اجرا می شود. یک ژنرال ایرانی اخیرا به یک رسانه یمنی گفت که دست کم دو نمونه از این پایگاه های اسراییلی در کردستان عراق وجود دارد.

اخبار مربوط به پایگاه های اسراییل در عراق، روابط نزدیک اسراییل با الهام علی اف، رییس جمهوری آذربایجان را به ذهن می آورد که اسراییل به واسطه آن به پایگاه های هوایی جمهوری آذربایجان در نواحی مرزی ایران دسترسی یافته است. برخی گزارش ها حکایت از آن دارند که هواپیماهای اف ۳۵ اسراییلی هم در این پایگاه ها مستقر شده اند. اسراییل همچنین آذربایجان را در جنگ ۲۰۲۰ با ارمنستان به پهپادهای مرگباری مجهز کرد.

با این همه، به رغم هوچیگری هایی که درباره عملیات اربیل – کرمانشاه انجام شد، چنین حملاتی فاقد تاثیرات درازمدت هستند. آری آنها ممکن است توانمندی های پهپادی ایران را تضعیف کنند اما نه تنها ایران از دیگر پایگاه های پهپادی هم برخوردار است بلکه همچنین دانش و فن آوری مرمت و جایگزینی ذخایر منهدم شده اش را هم داراست. مهندسان ایرانی، با توجه به خرابکاری های مکرر اسراییل در تاسیسات هسته ای ایران، بی گمان پشتوانه هایی را برای همه جنبه های طراحی و تولید نظامی خود منظور کرده اند.

یک بدسنجی در هر یک از دو طرف ایران یا اسراییل می تواند به جنگ مستقیم میان این دو بکشد که ویرانگری اش برای دو طرف، هیچ حد و مرزی نخواهد داشت. اگر حمله ماه گذشته اسراییل، به عنوان یک هشدار انجام شده باشد، ایران هم بی گمان آن را نخواهد شنید و به تلاش هایش برای نفوذ در لایه های دفاعی اسراییل ادامه می دهد، چه با پهپاد و چه با دیگر ابزارها. این حمله حتی ممکن است دشمنی ها را تشدید کند و به یک جنگ گسترده تر بیانجامد.