چرا مذهب هراسی در جهان در حال گسترش است؟

به گزارش «مبلغ» به نقل از شبستان – روز جهانی مذهب در سومین یکشنبه ماه ژانویه هر سال جشن گرفته می شود و یادآور لزوم هماهنگی و تفاهم بین ادیان و نظام های اعتقادی است. در این روز، جوامع با مذاهب مختلف این فرصت را دارند که دور هم جمع شوند و به حرف های یکدیگر گوش دهند و همچنین تفاوت ها و اشتراکاتی را که آمیختگی ظریف فرهنگ و مذهب به ارمغان می آورد را جشن بگیرند.

به طور کلی ایمان به یک قدرت برتر برای اکثریت مردم در سراسر جهان اهمیت دارد دلایل هر چه که باشد، همه ما موافق این ایده هستیم که مردم باید با وجود اختلافات متحد شوند و این اتحاد را جشن بگیرند.

تاریخچه روز جهانی مذهب

اولین مراسم رسمی روز جهانی مذهب در سال ۱۹۵۰ بود، اما این مفهوم چند سال قبل از آن آغاز شد. در اکتبر ۱۹۴۷ مجمع روحانی ملی دیانت در «پورتلند» میزبان یک سخنرانی در هتل «آیلند پارک» بود که در آن برای برگزاری مراسمی سالیانه به عنوان صلح جهانی از طریق دین جهانی تصمیم گرفتند.

در سال ۱۹۴۹ این رویداد در سایر نقاط آمریکا هم برگزار شد و محبوبیت بیشتری پیدا کرد و در سال ۱۹۵۰ این روز به عنوان روز جهانی مذهب شناخته شد.  در این روز در مکان‌های مختلف بسیاری از نویسندگان، مربیان و فیلسوفان دعوت می‌شوند تا در مورد ادیان جهانی و اهمیت برقراری و حفظ هماهنگی بین آنها صحبت کنند.

این یک فرصت عالی برای یادگیری بیشتر در مورد ادیان و فرهنگ های دیگر است و فرصتی برای در هم آمیختن اجتماعی افراد با ادیان و جهان بینی های مختلف به شمار می آید.

هماهنگی بین ادیان

روز جهانی دین به مردم سراسر جهان فرصتی برای آشنایی بهتر با ادیان مختلف می دهد و تلاش می کند تا از طریق ابزارهای مسالمت آمیز مانند گفتگو، درک بهتری از تفاوت های مذهبی ایجاد کند.

یک فرصت برای تجربه ای متفاوت

رویدادهای مختلف بین ادیانی و میان مذهبی که توسط جوامع در سراسر جهان سازماندهی می شوند، فرصتی هیجان انگیز برای مردم است تا در تجربیات معنوی متفاوت از آنچه می دانند شریک شوند.

نقش غرب در کمرنگ کردن روز جهانی مذهب و راه اندازی موجب مذهب هراسی

اگرچه روز جهانی مذهب در تقویم ها ثبت شده و یک روز شناخته شده است، اما اقدامات غرب به ویژه در یک دهه گذشته عملا موجب شده است تا پدیده ای به نام مذهب هراسی در جهان به وجود بیاید و ترس از مذهب در جهان گسترش پیدا کند.

اخبار منتشر شده در رسانه های سراسر جهان در چند سال اخیر به وضوح نشان می دهد که آزار و اذیت های مذهبی در جهان در حال افزایش است.

سازمان ملل در گزارشی در این زمینه تاکید کرد که از هر سه نفر یک نفر در سراسر جهان مورد آزار و اذیت های ناشی از تنفر از دین و مذهب قرار می گیرند.

تعیین ۲۲ آگوست به عنوان روز جهانی گرامیداشت قربانیان خشونت های مذهب هراسانه واکنش مستقیمی به مسئله در حال رشد خشونت های مذهبی است که در بسیاری از موارد حتی به عنوان نسل کشی تلقی می شود.

گسترش پوپولیسم در فضاهای سیاسی و اجتماعی طیف وسیعی از دشمنی ها در قبال افرادی که خارجی و یا متفاوت تلقی می شوند را به وجود آورده است.

تحلیلگران معتقدند که افزایش «پوپولیسم» و «ملی گرایی» در سراسر اروپا آتش اسلام هراسی را شعله ور تر کرده است.

در رسانه های اروپایی، اسلام به عنوان دشمن ارزش های لیبرال و در نزاع با هویت آمریکا،انگلیس،فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی ترسیم می شود. همین تبلیغات است که گروهی از افراد را تشویق به انجام اقداماتی علیه مسلمانان می کند.

اسلام هراسان، اسلام را دینی نامشروع و غیر قانونی می دانند. چرا که به اعتقاد آنها اگرچه اسلام یک دین است اما بر خلاف سایر ادیان، هویتی تهدید کننده دارد به این دلیل که به طور ذاتی در مغایرت با ارزش های لیبرال قرار دارد.

اکنون جهان در حال تبدیل شدن به جایی است که در آن ایجاد هراس از مذاهب و پیروان آن، امری عادی شده است و در این شرایط تفاوتی میان اسلام هراسی یا مسیحیت هراسی وجود ندارد. همانطور که اسلام هراسی در سراسر جهان به ویژه در کشورهای غربی و آمریکا در حال گسترش است، حمله به مسیحیان هم افزایش پیدا کرده و نمی توان به این مسئله واکنش نشان نداد.

در سایه شبح پوپولیسم علاوه بر ترس هایی که ریشه در بحران مهاجرت و تروریسم بین المللی نسبت داده شده به مسلمانان از سوی غرب وجود دارد، احزاب راست گرا طرح های جنجالی از جمله کنترل شدید مساجد و موسسه های اسلامی و ممنوعیت فعالیت آنها را در دستور کار قرار داده اند.

اما در سال های اخیر شاهد آن بوده ایم که نه تنها مسلمانان و مساجد بلکه بسیاری از مسیحیان و کلیساها نیز مورد حمله قرار گرفته اند.

یکی از دلایل افزایش وحدت میان مساجد و کلیساها در جهان نیز گسترش پدیده مذهب هراسی چه در آمریکا و چه در سایر کشورهای جهان به ویژه کشورهای اروپایی است. حالا دیگر نه تنها اسلام هراسی بلکه مسیحیت هراسی هم تبدیل به دغدغه ای بزرگ برای همه آنهایی شده که هنوز نشانه هایی از انسانیت در درونشان وجود دارد.